بی تو دنیا بر سرم آوار شد بین ما هر پنجره دیوار شد درد ما در بودن ما ریشه داشت رفتن و مردن علاج کار شد آنکه اول نوش دارو می نمود عاقبت بر لب ما زهر نیش مار شد عاقبت با حیله ی سوداگران عشق هم کالای هر بازار شد آب یکجا مانده ام دریا کجاست مردم از بس زندگی تکرار شد