زمان ان رسیده پرواز کنم به سوی تاریکی به سوی تنهایی سایه ها دنبالم می کنند به کدامین سو پرواز کنم خسته از روزهای تکراری دیگر هیچ کلاغی در این تاریکی در پی سایه ی خود نمی گرد کاش کلاغی بودم که هیچ کس نگاهی به او نمی کرد حرف ها از پشت ضربه ها می زنند کاش سکوت جای حرف ها بر سر زبان ها بود خیلی خسته ام افسرده